Efektywność preparatów aminokwasowych u chorych z epilepsją (padaczka) jest kompleksowa. Podawanie aminokwasów bardzo dobrze działa na paroksyzmalny i psychopatologiczny składnik epilepsji (padaczki). W szczególności u dzieci u których występuje epilepsja (padaczka) ważne jest oddziaływanie na składnik psychopatologiczny, wpływ powtarzalnych ataków epileptycznych na rozwój dziecka może mieć bardzo poważne następstwa.

Upośledzenie genetyczne, dziedziczne chodorby i efertywność preparotów aminokwasowych

Preparaty aminokwasowe mogą być podawane dzieciom z różnymi rodzajami autyzmu dziecięcego oraz stopniem upośledzenia. Podczas leczenia preparatami aminokwasowymi możemy zauważyć poprawę spostrzegawczości, rozszerza się komunikacja autystycznego chorego z otoczeniem, przejawia się świadomość samego siebie, otoczenia i ich wzajemnych stosunków, poprawia się mowa, jej płynność oraz jej wykorzystanie w komunikacji. Obniża się częstotliwość lub zupełnie zanikają stereotypowe ruchy, poprawia się chęć do zabawy.

Stwardnienie rozsiane to chroniczna, długotrwała choroba centralnego układu nerwowego(mózgu a rdzenia kręgowego) o nieznanym pochodzeniu. Szereguje się ją pomiędzy choroby autoimmunologiczne. Ogniska demielinizacyjne – plaki powodują zapalenie włókiem okołonerwowych, które następnie tracą osłony mielinowe. Włókna w wyniku tego przewodzą spowolnione impulsy nerwowe lub też impulsy wcale nie przechodzą przez włókna.

ADHD to zaburzenie rozwoju systemu nerwowego, które przejawia się w różnie wyrażonym zaburzeniu uwagi (braku uwagi), nadaktywnością i impulsywnością, które jednocześnie są nieadekwatne do wieku. Gdy u małego dziecka jest normalne, że przez dłuższy czas nie jest w stanie skoncentrować uwagi, to w wypadku dziecka starszego, które chodzi do szkoły, zakłada się, że będzie uważnie słuchać na lekcji.

W tej dużej grupie chorych z różną symptomatyką neurologiczną można osiągnąć wspaniałe wyniki, szczególnie przy podaniu w krótkim czasie po udarze. Pozytywne zmiany są zauważalne w 80% przypadków w zależności od czasu wystąpienia udaru. Wg stanu aktualnego można zaobserwować obniżenie lub wyeliminowanie stanów kurczowych i zesztywnienia, zwiększenie zakresu ruchu w stawach, pozytywny wpływ na zdolność mówienia aż do jego pełnej odnowy.

Rozwój psychomotoryczny oraz rozwój mowy u poszczególnych dzieci może się różnić. Nie każde odchylenie od bieżącego rozwoju jest od razu zaburzeniem psychomotoryki lub dysleksją. Dziecko, w dalszym okresie, może wyrównać różnicę w rozwoju w odniesieniu do swoich rówieśników a następnie rozwijać się tak samo jak pozostałe dzieci.

Stwardnienie zanikowe boczne (SLA) (lub choroba neuronów ruchowych) to poważna postępująca degeneracyjna choroba systemu nerwowego. Średni czas życia z tą chorobą wynosi trzy do pięciu lat, w około 10% przypadków stwardnienie zanikowe boczne ma łagodny przebieg a życie chorego może być nawet dłuższe.

Działanie kompleksów aminokwasowych u chorych z zespołem Downa oraz u innych wrodzonych zaburzeń genetycznych i chromosomalnych (Zespół Angelmana, zespół łamliwego chromosomu X, zespół Retta).

Kompleksy aminokwasowe stymulują komórki nerwowe do produkcji dopaminy i zapobiegają zmianom degeneracyjnym neuronów w substantia nigra. Wynikiem jest złagodzenie symptomatyki neurologicznej, dochodzi do poprawy zesztywnienia, bradykinezji, poprawia się chód i funkcje poznawcze.

Efektywność preparatów aminokwasowych przy mózgowym porażeniu dziecięcym