Savenko Tatjana

Niemiecka dziewczyna Tatjana przeszła w roku 2006 lata ciężki uraz głowy w następstwie poważnego wypadku samochodowego. Ta dorosła dziewczyna, która w dzieciństwie i w okresie dojrzewania rozwijała się i wkroczyła w życie całkiem normalnie, była po urazie w śpiączce, jej stan był poważny i zagrażał życiu. Przeżyła ponowne krwawienie do mózgu, rozwinęło się u niej wodogłowie pourazowe. Była podana wielu zabiegom chirurgicznym - bez sukcesu, pozostawała w śpiączce ponad rok. Nie reagowała na otoczenie, podczas stymulacji motorycznej nie miała żadnego aktywnego ruchu w kończynach. Prognozy były bardzo poważne a dla lekarzy bez szans na jakąkolwiek poprawę. Wciąż pozostawała w śpiączce. W tym czasie rodzice, po konsultacjach, zdecydowali o leczeniu kompleksami aminokwasowymi. Połączenie aminokwasów było podawane łącznie przez 11 miesięcy z przerwami pomiędzy poszczególnymi cyklami. Tatjana podczas pierwszych trzech miesięcy podawania aminokwasów wybudziła się ze śpiączki, pojawiła się ruchliwość kończyn, zaczyna siadać. Po sześciu miesiącach aplikacji zaczyna mówić, później jest zdolna do samodzielnego jedzenia i picia. Po ośmiu miesiącach podawania aminokwasów zaczyna chodzić. Jej stan nieustannie ulega poprawie. W niemieckiej klinice, gdzie była leczona, na rozwój stanu Tatjany patrzą jak na „cud”. W chwili obecnej u Tatjany w dalszym ciągu pozostają problemy z chodzeniem – brak jej pewności – ma także problemy z pamięcią. Ponownie integruje się do życia, odnawia kontakty z przyjaciółmi – prowadzi długie rozmowy telefoniczne, może pisać na komputerze i komunikować się. Odnawia się jej charakterystyka osobowościowa typowa przed urazem, znów jest bardzo dowcipna i poświęca się ulubionemu przez nią gotowaniu. W chwili obecnej jej stan wciąż się poprawia, pomimo pozostającego uszkodzenia pamięci i niepewności przy chodzeniu, przygotowuje się do powrotu do pracy. Jej diagnoza jest bardzo korzystna i ma szanse na normalne życie bez następstw urazu.